Padaczka u osób starszych

Liczba chorych na padaczkę w krajach zachodnich wynosi ok. 1% całości populacji, a odsetek nowych przypadków odnotowywanych każdego roku to 0,8% w ujęciu wszystkich obywateli, z czego 1/3 to zapadalność osób starszych, po 60 roku życia.

Ponad 2/3 napadów dotykających ludzi starszych to napady wyłącznie częściowe lub częściowe przeradzające się w napady wtórnie uogólnione. Napady częściowe charakteryzują się nierzadkim występowaniem po nich fazy „powrotu do normalności”, w czasie której chory może odczuwać dezorientację i zakłopotanie. Po ustąpieniu ataku częściowego pacjent zazwyczaj jest zmęczony i zrezygnowany.

Napady padaczkowe u osób starszych często postrzega się jako realną utratę kontroli nad sobą. Pojawiają się one nagle, bez wcześniejszych sygnałów ostrzegawczych i pozbawiają ludzi kontroli, np. skłaniając ich do wykonywania bezcelowych czynności takich jak rozbieranie się, co po ustaniu napadu wywołuje u tych osób ogromne zakłopotanie.

Poczucie utraty kontroli – związane zarówno z małymi napadami częściowymi, jak i poważniejszymi uogólnionymi – może niekorzystnie wpłynąć na kontakty chorego z otoczeniem. Osoba taka zwykle nie będzie chciała być ciężarem dla swoich przyjaciół i członków rodziny lub zakłócać ich spotkań upokarzającymi sytuacjami, w których może się znaleźć. Wszystko to często sprawia, że osoby z epilepsją czują się niepewnie i myślą, że są gorsze od innych. Powszechną reakcją na taki stan rzeczy jest odizolowywanie się od otoczenia. Chorzy przestają spotykać się z kimkolwiek, ponieważ nigdy nie wiedzą kiedy dojdzie do następnego napadu.

Izolacja, strach i niepewność mogą w najgorszych przypadkach prowadzić do depresji, której można uniknąć jeśli ktoś rozmawia o całej sytuacji z chorym i jego rodziną. Osoby w otoczeniu epileptyka, rodzina lub pracownicy służby zdrowia, będą prawdopodobnie musiały same poruszyć temat choroby, ponieważ chorzy rzadko decydują się sami na ujawnienie swojego problemu lub na rozmowę o nim.

Co jest przyczyną padaczki u osób starszych?

Padaczka, która uwidacznia się w późnym okresie życia, często jest wynikiem innego problemu zdrowotnego, takiego jak np. skrzep krwi w mózgu, udar, choroba naczyń krwionośnych w mózgu, otępienie i inne podobne schorzenia.

Główne przyczyny to:

• Schorzenia sercowo-naczyniowe, w tym: zakrzepica, krwotoki:         44%
• Otępienie:                                                                             9-17%
• Guzy mózgu:                                                                          8-45%
• Urazy głowy:                                                                          2-21%
• Alkohol/leki:                                                                             10%

Źródło: Centrum badań nad padaczką, Dania.

Leczenie padaczki u ludzi starszych

W większości przypadków padaczkę leczy się farmakologicznie, uzyskując dobre wyniki. Szczególnie ludzie starsi, przy przyjmowaniu odpowiednich leków, mają bardzo duże szanse na uwolnienie się od przyszłych napadów.

Bardzo często padaczka nie jest jedynym problemem zdrowotnym ludzi starszych. Fakt ten wymaga od osób z otoczenia chorego jak i ich lekarzy, przepisujących leki, dużej wiedzy na temat środków przez nich przyjmowanych.

Leczenie medyczne padaczki ma charakter prewencyjny, więc regularne przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami jest nieodzownym czynnikiem zapobiegania przyszłym napadom.

 Źródło: www.epilepsi.dk

Czytaj ten artykuł w języku duńskim
Read this article in English